விருப்பங்கள் - கவிதை

பாப்பாவுக்கு கட்டிய தொட்டிலில்
ஊஞ்சலாடி மகிழ்ந்தது
நாலாம் வகுப்பில் அலுத்தது.

கிட்டி புல்லும் கையுமாய்
தெரு தெருவாய் அலைந்ததும்
உயர பறப்பது
யாருடைய பட்டமென்ற போட்டியும்,
கண்கள் சிவக்க சிவக்க
ஆற்றிலடித்த நீச்சலும் -
காலத்திற்கேற்ப அகன்றன.

ஒரு தலையாய் காதலித்து
ஒருத்தியிடமும் சொல்லாமல்
கசந்து போன அனுபவங்களில்
கவிதை மட்டுமே மிஞ்சிற்று.
சிறு குழந்தைகளுடன் விளையாடல்
இனிமையே எனினும்
அரை மணியில்
அலுத்து போகிறது.


வாழ்வின் பாதி காலம்
படிப்பிற்கென செலவிட்டு
பெயரை விட நீளமாய்
பட்டங்கள் சேர்ந்த பின்
பட்டங்கள் பயிற்றுவிப்பது
ஏதுமில்லையென விளங்கிற்று.

பிடித்தமான எழுத்தாளரின்
படைப்புகளை
தேடி தேடி வாசித்து
நெகிழ்ந்து கடிதமெழுதி
நேரிலே கண்டபின்
இருந்த மதிப்பும் போயிற்று.

உடன் இயங்கும்
சக இயந்திரங்களின் புன்னகையை
சம்பிரதாயமாய் பிரதி பலிக்கும் போது
தோன்றும் கேள்வி:
அலுக்காதது
ஏதுமுண்டா வாழ்வில் ?

****************

டிஸ்கி: வேலை அதிகம்; வேறு ஏதும் எழுத முடியாததால் பிரசுரம் ஆகாத பழைய கவிதை ..