வழக்கு எண் 18 /9 : வழக்கறிஞர் விமர்சனம்

வழக்கறிஞர் அய்யாசாமி வழக்கு எண் 18 /9 பார்த்து விட்டு, நமக்காக தரும் ஸ்பெஷல் விமர்சனம் இதோ:

பாலாஜி சக்திவேல், தமிழில் சமூக பொறுப்புள்ள ஒரு சில இயக்குனர்களில் ஒருவர். "காதல்" என்கிற படம் பள்ளி மாணவர்கள் காதலை  சொல்கிறதே என   சிறு வருத்தம் இருந்த போதும், ஒரே பாடலில் அவர்கள் பணக்காரர்கள் ஆகி விடவில்லை. மாறாக அந்த வயதில் காதலித்து, வீட்டை விட்டு ஓடினால் என்ன விளைவுகள் வரும் என்று வலியுடன் சொன்னது. காதலிக்கும் பள்ளி மாணவிகளை சற்றேனும் யோசிக்க வைக்கும் அளவில் தான் இருந்தது அப்படம்.

வழக்கு எண் 18 /9 கூட பள்ளி காதல் பற்றி பேசுகிறது. ஆனால் இம்முறை பள்ளி மாணவர்கள் செய்யும் அக்கிரமங்களை தோலுரிக்கிறது. இந்த விதத்தில் பள்ளி மாணவிகள் அவசியம் பார்க்க வேண்டிய படம் தான் !

அது என்ன வழக்கு எண் 18 /9 ? வழக்கு எண்ணை சொல்லும் போது முதலில் வருவது வழக்கின் சீரியல் எண். அடுத்து வருவது அந்த வழக்கு பதிவு செய்யப்பட வருடம். இந்த பட பெயரான வழக்கு எண் 18 /9 ஐ எடுத்து கொண்டால், வழக்கின் வரிசை எண் :18;  வழக்கு பதிவு செய்யப்பட வருடம் 2009 என்பது புரியும் ! (ஓ ஓ இது தான் வழக்கறிஞர் டச்சா?)

கதை 

ஜோதி என்கிற இளம் பெண் முகத்தில் தீ காயங்களுடன் மருத்துவமனையில் சேர்வதில் துவங்குகிறது படம். இதற்காக வழக்கு பதிவாகி, இன்ஸ்பெக்டர் குமரவேல் விசாரிக்க துவங்குகிறார். அந்த பெண்ணை ஒரு தலையாய் காதலித்த பிளாட் பார டீ கடை பையன் வேலு மீது சந்தேகம் வருகிறது. போலிஸ் அவனை விசாரிக்க, அவனது கதை விரிகிறது.

அடுத்த பகுதியில் ஜோதி வேலை பார்த்த வீட்டில் உள்ள பணக்கார பள்ளி மாணவி ஆர்த்தி தன் கதையை பகிர்கிறாள். அவளோடு நட்பாக பழகி, ஏமாற்றி அவளை வீடியோவில் படமெடுக்கிறான் பணக்கார சிறுவன் தினேஷ். அவனது நிஜ குணம் தெரிந்து ஆர்த்தி விலக, அவளை பல விதத்திலும் கொல்ல முயல்கிறான் தினேஷ். ஆர்த்தி மீது ஊற்றுவ தாய் நினைத்து தவறுதலாய் வேலைக்கார பெண் மீது ஆசிட் ஊற்றி விடுகிறான் தினேஷ்.

போலிஸ் பணம் இருக்கும் பக்கம் சாய்ந்து ஏழை பையன் வேலுவை குற்றவாளியாக்க முயல்கிறது . முடிவு என்ன என இங்கு சொன்னால் சுவாரஸ்யம் போய் விடும். வெண் திரையிலோ சில மாதங்களில் சின்ன திரையிலோ பாருங்கள் !

படத்தின் முதல் பாதியில் பிளாட்பார கடையில் வேலை பார்க்கும் வேலுவின் கதையே பெரிதும் சொல்ல படுகிறது. இப்பகுதி ரொம்ப சுமார் தான் ! ஐம்பது நிமிடத்தில் முதல் பாதி முடிந்து விடுகிறது. " புதுசாய் ஒண்ணும் இல்லையே .. வழக்கமான காதல் கதை" போல தானே இருக்கு என நினைத்தவாறு மீண்டும் வந்து அமரும் போது தான், பிற்பாதியில் நம்மை திடுக்கிடவும், நெகிழவும், கோபப்படவும், அழவும் வைக்கிறார் இயக்குனர்.

எத்தனையோ முறை " இளம் பெண் மீது ஆசிட் வீச்சு" என செய்தி தாளில் வாசித்து விட்டு பின் மறக்கிறோம். ஆனால் அவர்களுக்கும் ஒரு வாழ்க்கை உண்டு என்பதையும் அவர்கள் உலகை எப்படி எதிர் கொள்கிறார்கள் என்பதையும் முதல் முறை திரையில் இப்படம் மூலம் காண்கிறோம் .

அனைவரும் புதுமுகங்கள் என்பதால் பாத்திரங்களுடன் நம்மால் எளிதாக ஒன்ற முடிகிறது.

இது படத்தில் வரும் காட்சியல்ல 

படம் முடியும் போது நம் மனதில் பெரிதும் நிறைபவர் ஆசிட் வீசப்பட்ட பெண்ணான ஜோதி (ஊர்மிளா) தான். வட நாட்டில் பிறந்த வசதியான இந்த பெண்ணை ஒரு நிஜ வேலைக்கார பெண் போல ஆக்கிய இயக்குனருக்கு ஷொட்டு ! அதிகம் பேசாத, அமைதியான இந்த பெண் கண்களாலும், உணர்வுகளாலும் அசத்தி விடுகிறாள். படம் முடியும் அந்த கடைசி தருணத்தில் விழியோரம் நீர் துளிர்க்காதவர் கல் நெஞ்சக்காரர்களாய் தான் இருக்க முடியும் !

வேலுவாக நடித்த ஸ்ரீ, கனா காணும் காலங்கள் சீரியலில் நடித்தவர். மிக ஒல்லியாக அந்த பாத்திரத்துக்கு நன்கு பொருந்துகிறார். முதல் பகுதியில் இவர் கதை ரொம்ப மெலோ டிராமா. குறிப்பாய் அவர் தந்தையாய் வருபவருக்கு சுத்தமாய் நடிக்க தெரியலை.

தினேஷ் மற்றும் ஆர்த்தியாக வரும் இருவரும் கூட தங்கள் பங்கை செவ்வனே செய்துள்ளனர். ஆர்த்தி பாத்திரம் தவறுதலாய் சித்தரிக்கப்படாமல் நன்கு படிக்கிற பெண் லேசாய் சலனப்படுகிறாள் என அழகாய் காட்டியுள்ளார் இயக்குனர். ( ஆர்த்தியை விட அவர் தோழியாக வரும் ஸ்வேதா செம அழகு !)

படத்தின் செம சர்பிரைஸ் இன்ஸ்பெக்டர் குமரவேல் தான் ! மிக இயல்பான நடிப்பில் நிஜ இன்ஸ்பெக்டரை கண் முன் கொண்டு வந்து விடுகிறார். போலிஸ் ஸ்டேஷனில் இருந்து கொண்டு ஜன்னல் வழியே அடிக்கடி வெளியே எச்சில் துப்புவதிலேயே இவர் என்ன மாதிரி ஆள் என உணர்த்தி விடுகிறார் இயக்குனர்.

வேலுவின் நண்பனாக வரும் வேலுசாமி என்கிற சிறுவன் அனைவர் மனதையும் கொள்ளை கொள்கிறான்

கதை நடைபெறும் இடமான அந்த தோஷி பிளாட்ஸ் கூட ஒரு கதாபாத்திரம் மாதிரி விரிவது அருமை.

மாணவர்கள் மொபைல் போன் வைத்து எப்படி கெட்டு சீரழிகிறார்கள் என்பதை சற்று மிகை படுத்தலோடு தான் காட்டுகிறார்கள். நிச்சயம் பள்ளி/ கல்லூரி மாணவிகளுக்கு, ஆண்கள் குறித்த எச்சரிக்கை மணி இந்த படம் ! அந்த விதத்தில் சற்று பெரிது படுத்தி சொன்னால் தான், மனதில் உறைக்கும் என்பது உண்மையே !
*********

தியேட்டர் நொறுக்ஸ்

ஐநாக்ஸில் சனிக்கிழமை மாலை காட்சி பார்த்தோம். 90 % தான் அரங்கம் நிரம்பி இருந்தது.

ஸ்ரீ கடைசி காட்சியில் ஜோதியை நோக்கி " உனக்கு நான் இருக்கேன் ஜோதி" என கத்தும் போது தியேட்டரில் செமையாய் கை தட்டல் எழுகிறது.

நாங்கள் சென்ற அதே காட்சிக்கு நடிகர் எஸ்.வீ. சேகரும் தனியாக வந்திருந்தார். பல ஆண்டுகள் முன் பார்த்த மாதிரி அதே தொப்பை, சிரிப்பு, உருவம் !
படம் முடிந்த போது மக்கள் "நன்றாக இருந்தது " என்று தான் பேசி கொண்டு சென்றனர்

நாங்கள் ஐந்து பேர் சென்றோம். கணினி இஞ்சினியராக இருக்கும் என் அண்ணன் மகன் " இந்த டைரக்டர் ரொம்ப அழ வைப்பார். நான் வரலை" என்றான். வறுபுறுத்தி தான் கூட்டி சென்றேன். அவனுக்கும் படம் பிடிக்கவே செய்தது
*********

படத்தில் இரண்டு பாடல்கள். ஆனால் இசை இன்றி ஒலிப்பதால் பலரும் ஒரே பாடல் மறுபடி மறுபடி வருகிறது என்றே நினைக்கிறார்கள். பின்னணி இசை பல இடங்களில் அடக்கி வாசித்தாலும், வேலு ஜோதியை பார்க்கும் இடத்திலெல்லாம் சஸ்பென்ஸ் இசை மாதிரி போட்டது உறுத்துகிறது.

எல்லா பாத்திரங்களையும் பார்த்து பார்த்து செய்த இயக்குனர், பெற்றோர்களின் பாத்திரம் எதற்கும் ஒரு வடிவமின்றி, சும்மா வந்து போகிறவர்களாய் காட்டியிருக்கிறார். ஜோதியின் அம்மா பாத்திரத்துக்கு மட்டும் தான் Identity என ஒன்று சற்றேனும் உள்ளது !

நம் நாட்டில் பணம் உள்ளவர்கள் எந்த தப்பும் செய்யலாம் ! போலிசும் நீதிமன்றமும் அவர்களிடம் பணத்தை வாங்கி கொண்டு சுதந்திரமாய் விட்டு விடும் என்பது தான் சட்டத்தின் நிலை. இதை துல்லியமாக காட்ட முற்பட்ட இயக்குனருக்கு சபாஷ் ! படத்தில் கெட்டவர்களுக்கு தண்டனை கிடைத்து விடுகிறது. நிஜ உலகில் இப்படி நடப்பது இல்லை.

இப்படத்தை எத்தனையோ விதமாய் முடிக்க சாத்திய கூறுகள் உள்ளன. ஆனால் பார்வையாளர்கள் மகிழவும், நெகிழவும் இதை விட சிறந்த முடிவு இருக்க முடியாது !

படம் முடிந்து வெளியே வரும் போது, பொய் வழக்கில் உள்ளே இருக்கும் எத்தனையோ அப்பாவிகள் பற்றி யோசிக்கிறது மனது. இத்தகைய படங்கள் ஓட வேண்டும். தமிழ் சினிமாவிற்கு அது தான் நல்லது ! ஓட வைப்பார்களா நம் மக்கள்?
*********
வல்லமை மே 7, இதழில் வெளியான விமர்சனம்
*********
டிஸ்கி: அருண் என்கிற நண்பர் நமது பதிவுகள் ஈ மெயிலில் வருவதில்லை ஏன் என கேட்டுள்ளார். வராமல் இருக்கும் படி நான் ஏதும் செய்யலை. செட்டிங்க்ஸில் ஏதும் மாறி விட்டதா என நண்பர்களிடம் கேட்டு பார்க்கிறேன். ஈமெயிலில் பிற நண்பர்களுக்கு பதிவுகள் வருகிறதா என சொல்லவும். நன்றி !