இந்தியா Vs USA - சொர்க்கமே என்றாலும் நம்மூரு போலாகுமா?

இந்தியா Vs USA --ஆதிமனிதன் 

*******

சொர்க்கமே என்றாலும் அது நம்மூரு போலாகுமா? என்னடா இவ்வளவு நாள் அமெரிக்கா அப்படி இருக்கும், இப்படி இருக்கும்னு சொல்லிட்டு இருந்த ஆதி மனிதன்  இப்ப அப்படியே பிளேட்ட திருப்பி போடுறானேன்னு பாக்குறீங்களா?

வெளியூர், வெளி நாடுகள் என்று பல இடங்களுக்கு போனால்தான், நம்மிடம் என்ன இருக்கு என்ன இல்லை என்று தெரிந்து கொள்ள முடியும். அமெரிக்கா போன்ற வளர்ந்த நாடுகளில் பல நல்ல விஷயங்கள் இருக்கு. அதே அளவு (இந்தியர்களை பொறுத்தவரை) கெட்ட விஷயங்களும் !அதற்குள் போகும் முன், இந்த பதிவின் முதல் வரியை மீண்டும் ஒரு முறை படிப்போம்.

சொர்க்கமே என்றாலும் அது நம்மூரு போலாகுமா?

ஆமாங்க. அப்படி இல்லன்னா நான் ஏன் இங்கு திரும்பி வர போகிறேன்? இதை எழுதும் போது ஒரு சம்பவம் நினைவுக்கு வருகிறது. நான் ஊர் திரும்புவதால், என்னுடைய காரை விற்பதற்காக விளம்பரம் கொடுத்திருந்தேன். அதை பார்த்து ஒரு எகிப்த்தியர் காரை பற்றி விசாரிக்க என் அலுவலகம் வந்திருந்தார். கலிபோர்னியாவில் இந்தியர்கள் அதிகம் என்பதால் அனேகமாக யாராக இருந்தாலும் இந்தியர்களை எளிதில் அடையலாம் கண்டு விடுவார்கள்.

இந்த எகிப்தியரும் என்னை சரியாக கண்டுகொண்டு நீங்கள் இந்தியரா என கேட்டார். நானும் ஆமாம் என்றேன். அடுத்து ஏன் நீங்கள் காரை விற்கிறீர்கள் என கேட்டார். நான் முழுவதுமாக இந்தியா திரும்புகிறேன். அதனால் தான் காரை விற்கிறேன் என கூறினேன். அதற்க்கு அவர், இந்தியா ஏன் திரும்பி போகிறீர்கள். உங்கள் நாடும் எங்கள் நாடு போலவே ஏழை நாடு. அங்கு என்ன இருக்கிறது. அரசாங்கம் சரியில்லை அது இது என பேச ஆரம்பித்து விட்டார்.

உடனே நான், "ஐயா, தயவு செய்து உங்கள் நாட்டுடன் எங்கள் நாட்டை ஒப்பிடாதீர்கள். நீங்கள் எல்லாம் உங்கள் நாடு பிடிக்காமல் அல்லது அங்கு வாழ முடியாமல் இங்கு வந்திருக்கிறீகள். ஆனால் நாங்கள் அப்படி இல்லை. வேலை நிமித்தம் இங்கு வருகிறோம். விருப்பப்பட்டால் இங்கேயே இருப்போம். இல்லை என்றால் என்றைக்கு  வேண்டுமானாலும்  சந்தோசமாக நாங்கள் திரும்பி செல்வோம். வாழ வழி இல்லாமல் நாங்கள் இங்கு வரவில்லை" என்று. 

எதற்கு இதை  சொல்கிறேன் என்றால்,  உண்மை அதுதான் !  நாங்கள் யாரும் இந்தியா பிடிக்காமல் அமெரிக்கா செல்வதில்லை. எப்படி ஒரு வங்கியில் ப்ரோமோஷன் கொடுத்தால், வெளி மாவட்டம்/மாநிலத்திற்கு மாற்றி அனுப்புகிறார்களோ அது போல் தான் நன்றாக வேலை செய்பவர்களுக்கு வெளி நாடு செல்லும் வாய்ப்பு  IT துறையில் உள்ளவர்களுக்கு கிடைக்கிறது. அதில் நமக்கு பெருமை தானே? இன்னும் சொல்லப்போனால் சில நேரங்களில் அமெரிக்கர்களே நம்மிடம் ரிப்போர்ட் செய்வார்கள். சிலர் சொல்வது போல் இந்திய IT மக்கள் யாரும் அங்கு கொத்தடிமைகள் போல் நடத்தப்படுவதில்லை.

மீண்டும் இந்தியா வர எல்லோருக்கும் பல காரணங்கள் இருக்கலாம். ஆனால் அதில் நிச்சயமாக ஒன்று உண்டு. அது நம் உறவுகளோடு கலந்து வாழவும், பிள்ளைகளுக்கு நம் கலாச்சாரம் பண்பாடு குடும்ப பாசம் மறந்து விட கூடாது என்பதும் தான்.

அமெரிக்காவில் ஐந்து வயதிற்குள்ளேயே குழந்தைகள் தனி அறைக்குள் தங்களை சிறை வைத்துக் கொள்வார்கள். கேட்டால் ப்ரைவசி என்பார்கள். பிறகு எப்படி அக்காள் தங்கை அண்ணன் தம்பி என ஒற்றுதல் ஏற்படும். அவர்கள் (அமெரிக்கர்கள்) கலாச்சாரப்படி அது சரி. ஏனென்றால் வளர்ந்து பெரியவ(ள்)ன் ஆன உடனேயே பெற்றோரை விட்டு பிரிந்து விடுவர். பின் வருஷம் ஒரு முறை அவர்களை போய் பார்பதே பெரிய விஷயம். நாம் அப்படி இல்லையே ! கல்யாணமாகி குழந்தைகள் பெற்ற பின் கூட தாய் தந்தையாரிடமும் சகோதர்களிடமும் கலந்து தானே எல்லாம் செய்கிறோம்.

எட்டு வயதான போதே (கொஞ்சம் லேட்டு தான்) என் சின்னவள் தனி அறை கேட்டு வாங்கி விட்டாள். கதவின் முன் புறம், 'Enter with permission' என எழுதி ஒட்டி விட்டாள். நான் உட்பட என் மனைவி, பெரிய மகள் என யாராக இருந்தாலும் கதவை தட்டி விட்டு தான் உள்ளே செல்ல வேண்டும். நினைத்து பாருங்கள். எட்டு வயது குழந்தை நம்மூரில் என்ன செய்யும்? எப்போதுமே தனக்கு அக்காள், அண்ணன் இருந்தால் அவர்களை சுற்றி சுற்றி வரும். இரவானால் தாயின் மடி தேடும். இவை எல்லாம் அமெரிக்காவில் மிஸ்ஸிங். ஒரு குறிப்பிட்ட வயதிற்கு மேல் குழந்தைகள் தனியாக படுப்பது நன்று தான். ஆனால் நான்கு, ஐந்து வயதில் என்றால் அதை என்னால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை. 

இப்படியே போனால் பின் ஒரு நாள், எனக்கு இன்னாருடன் இன்ன தேதியில் கல்யாணம். அவசியம் வந்து போங்க என பெற்றோருக்கு குறுஞ்செய்தி அனுப்பும் நிலைமை வந்து விடும் என்று தான் பல (சில!) இந்திய குடும்பங்கள் ஒரு கட்டத்தில் சொந்த நாட்டுக்கு திரும்பி விடுகின்றனர்

இன்னும் வரும்....