சென்னை பதிவர் மாநாடு என்ன சாதித்தது ?

நண்பர்களே, பதிவர் மாநாடு சாதித்து என்ன என பார்ப்பதற்கு முன் இந்த மாநாடு துவங்கும் போது எங்களின் எதிர்பார்ப்பு என்ன என பார்த்து விடலாம்

விழாவில் வரவேற்புரை ஆற்றிய போது பேசிய சில விஷயங்களை இங்கு பகிர்கிறேன் (இது விளம்பரத்துக்கு அல்ல; முதலிலேயே நாங்கள் இந்த விஷயத்தில் தெளிவாய் இருந்தோம் என விழா காணாதொருக்கு தெரியவே !)
****
விழாவிற்கு அனைவரையும் வரவேற்ற பின் பேசியது  பின்வருமாறு : 

இப்படி ஒரு விழா தேவையா? நாம் தான் நம் பதிவிலேயே,  பின்னூட்டத்தில் பேசிக்குறோமே? மெயில் அனுப்பிக்குறோம். போனில் பேசிக்குறோம். அப்புறமும் இந்த விழா தேவையா என்ற கேள்வி நம் முன் இருக்கிறது. இந்த விழா தேவை தான் என்று நாங்கள் உறுதியாய் நினைக்கிறோம். அதற்கான காரணங்கள்

1. இணைய நட்பு பெரும்பாலும் முகம் தெரியாமலே  தான் உள்ளது . முகம் தெரியாமல் பழகியதில் சில பிரச்சனைகள் ஆங்காங்கு வரவே செய்கின்றன. எழுத்தில் நீங்கள் ரசித்தோரை நேரில் பார்க்கும் போது அவர்கள் உண்மையிலேயே உங்கள் மனதுக்கு பிடித்தால்,  wavelength ஒத்து போனால் நட்பு தொடரலாம். இப்படி ஒவ்வொருவருக்கும் குறைந்தது நான்கைந்து நண்பர்களாவது இந்த விழா மூலம் கிடைப்பார்கள் என நம்புகிறோம்

2. ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் அவன் செய்யும் வேலை பெரிய அளவு திருப்தி தருவதில்லை. பணம் சம்பாதிக்கத் தான் வேலைக்கு செல்கிறோம். அந்த நேரத்தில் நமக்கு தரப்பட்ட வேலையை செய்து விட்டு வருகிறோம். தான் செய்கிற வேலையை தாண்டி ஒவ்வொருவருக்கும், அவர் ரசனை சார்ந்து வேறு விஷயத்தில் ஈடுபாடு இருக்கு,நமக்கெல்லாம் அது எழுத்து அல்லது ப்ளாக்.

சின்ன வயசில் இருந்து நமக்குள் இந்த திறமை இருந்து கிட்டு தான் இருக்கு. ஆனால் படிக்கணும் என்கிற காரணத்துக்காக அந்த திறமையை உள்ளுக்குள் வைத்து அமுக்கி கொள்கிறோம். நம்ம பெற்றோர்,  கூட பிறந்தவர்கள் கூட அந்த திறமையை ஊக்குவிக்காத போது, நாம் எழுத ஆரம்பித்ததும் அதனை ஊக்குவித்து நம்மை தொடர்ந்து எழுத வைப்போர் இங்கு உள்ளோர் தானே? அவர்களை நேரில் பார்ப்பது நமக்கு நிச்சயம் மகிழ்ச்சி தரும் தானே?

3. அடுத்து நெட்வொர்கிங். ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் அவன் துறை சார்ந்த நண்பர்களே அதிகம் தெரியும். எனக்கு கம்பனி செக்ரட்டரி அல்லது வக்கீல்கள் தான் அநேகமாய் நண்பர்கள். ஆனால் இதை தாண்டி பல துறையில் நட்பு கிடைக்க இது மாதிரி சந்திப்புகள் உதவுது.

பேருந்து டிரைவர் - பதிவர் - பரமேஷ் பேசுகிறார் 

4. எழுதுறவங்களை நேரில் சந்திக்க ஏன் தயங்குறோம் தெரியுமா? பல நேரம் அவங்க எழுத்தை போல நிஜத்தில் இருப்பதில்லை அதனால் தான் ! அவங்க மேலே நாம உருவாக்கி வைத்திருக்க பிம்பம் உடைஞ்சு போயிடும்னு நினைக்கிறோம்.  ஆனால் அப்படி ஏமாற்றம் தருவோர் அம்பது சதவீதம் தான்.

இன்னொரு 25 % எழுதுற மாதிரியே நேரிலும் இருக்காங்க. ஆனால் மூணாவது ரகம் தான் ரொம்ப முக்கியம். இவங்க எழுத்தை விட நேரில் இன்னும் சுவாரஸ்யமா இருப்பாங்க. கேபிளை எடுத்துக்குங்க. அவர் சினிமா விமர்சனத்தில் எழுதுவதை விட அதே படத்தை பத்தி இன்னும் ரெண்டு மணி நேரம் நேரில் பேசுவார். ரமணி சார் கவிதைன்னு எழுதுறாரே ஒழிய நேரில் அவர் கூட பேசினா அவ்ளோ தகவல் தெரியும். சிரிச்சிக்கிட்டே இருக்கலாம். மெட்ராஸ்பவன் சிவாவை நேரில் பார்க்கும் வரை நான் சீரியஸா எடுத்துக்கலை. பார்த்த பின் தான் அவர் எழுதுவதும் ஆளும் வேறு வேறு இல்லை. அவர் எப்படி ரொம்ப assertive ஆக இருக்காரோ அது தான் எழுத்தில் தெரியுது என புரிந்த பின் தான் அவர் எழுத்தை விரும்பி வாசிக்க ஆரம்பித்தேன்

 5. இந்த விழா ஒரு துவக்கம் தான். இதனை அடுத்த கட்டத்துக்கு எடுத்து போகணும். புலவர் ஐயா போன்ற பெரியவர்கள் அதற்கு கைட் செய்வார்கள். அப்படி நாம் ஒன்றாய், ஒரு இயக்கமாய் ஆகும் போது , நம்மில் ஒருவர் நியாயமான பொது பிரச்சனை எழுதி அதனால் அவருக்கு அரசிடமோ, வேறு யாரிடமோ பிரச்சனை வந்தால், ஒரு குழுவாய் அவருக்கு நம்மால் உதவ முடியும். உலக தமிழ் மாநாடு போன்ற நேரங்களில் பதிவர்களை நாம் சரியான முறையில் represent செய்ய முடியும்.

6. பல மேடைகளில் சிலருக்கு மட்டுமே பேச வாய்ப்பு இருக்கும். இங்கு அனைவரும் மேடை ஏறி பேச போறோம் இந்த விழாவின் முக்கிய நிகழ்வே அது தான். அதான் காலை முழுதும் அது மட்டும் வைத்துள்ளோம்.தொடர்ந்து இளைஞர்கள் மேடையேறினால் அவர்களுக்கு மேடை பயமே போகிடும்

உங்களுக்கு எப்போதும் தொடரும் சில நல்ல நட்புகளையும், மறக்க முடியாத நினைவுகளையும் இந்த விழா தரும் என்று நம்புகிறோம் !
****
இவை தான் எங்களின் எதிர்பார்ப்பு. இவை நடந்ததா எனில் 100 % நிச்சயமாய் நடந்தது !

விழாவுக்கு வந்த சமீரா என்கிற இந்த பெண்ணின் பின்னூட்டத்தை பாருங்கள் (இவர் பதிவரல்ல, அதனால் தன் வலைப்பூவுக்கு நான் சென்று மறு பின்னூட்டம் போடுவேன் என நினைக்கும் அவசியமும் அவருக்கு இல்லை )
***********
விழாவில் கலந்துகொண்டதால் நான் பல நண்பர்களை பெற்றேன்... குறிப்பாக ரஞ்சனி நாராயணன் அம்மா, வல்லி சிம்ஹன் அம்மா, லஷ்மி அம்மா, ருக்மணி அம்மா, தூயா மற்றும் சசிகலா அக்கா, தேவாதிதேவன் சார்...

முக்கியமாக உங்கள் அறிமுகம் மற்றும் கணேஷ் சார் அறிமுகம்.....

வெகு நாட்களாக என்னை குழப்பிக்கொண்டு இருந்த சேட்டைக்காரன் சார் அறிமுகம்.... விழாவில் நான் கண்ட அனைவரும் இன்முகத்துடன் குதூகலத்துடன் பேசியது என்னை மிகவும் கவர்ந்தது!!!!

சொந்த குடும்ப விழாவில் கூட காணக்கிடைக்காத ஒரு நல்லுணர்வு ஒற்றுமை மகிழ்ச்சியை கண்டு அனுபவித்து வியந்தேன்...
************
விழாவுக்கு வந்த ஒவ்வொருவரும் தங்கள் மகிழ்ச்சியை, நெகிழ்வை அன்று நேரிலும் அதன் பின் பதிவுகளிலும், பின்னூட்டங்களிலும் எங்களிடம் தெரிவித்து கொண்டே தான் உள்ளனர்.

ஸாதிகா என்கிற பதிவர் விழா குறித்து வந்த அனைத்து பதிவுகளையும் ஒன்றாய் திரட்டி ஒரே பதிவில் வைத்துள்ளார். நேரம் கிடைக்கும் போது ( ரெண்டு மூணு மணி நேரம் ஆகும் இவை அனைத்தையும் முழுசாய் படித்து முடிக்க ) வாசித்து பாருகள். எத்தனை பேர் மகிழ்ந்துள்ளனர். எவ்வளவு நட்பு ..எத்தனை அன்பு !

விழாவில் எங்களுக்கு மிக நெகிழ்வான இன்னொரு விஷயம்: மூத்த பதிவர்களுக்கான பாராட்டு விழா. அவர்களின் சிறந்த எழுத்தை பற்றி பேசி, பாராட்டி அதன் பின் நினைவு பரிசு தந்ததில் அவர்கள் ஒவ்வொருவரும் மிக மகிழ்ந்தார்கள். இந்த பெரியவர்களை இந்த மகிழ்ச்சி, அவர்களின் ஆயுள் காலத்தை இன்னும் சிறிதளவு கூட்ட உதவினால் அது எவ்வளவு பெரிய விஷயம் ! நிச்சயம் அது அன்று நிகழ்ந்தது என்றே சொல்ல வேண்டும்.

விழாவில் கௌரவிக்கப்பட்ட ஒரு மூத்த பதிவரான சுப்புரத்தினம் அவர்கள் தன் மனைவியிடம் குழந்தை மாதிரி உற்சாகத்துடன் தான் விருது பெற்றதை மகிழ்வோடு சொல்கிறார்.. இந்த வீடியோவில் பாருங்கள்: இதை விட வேறென்ன மகிழ்வு வேண்டும்.. ?



சட்டக்கல்லூரி துவங்கி பல விழாகுழுவில் நான் இருந்திருக்கிறேன். அத்தனை குழுவிலும் இருந்ததை விட வெளிப்படையான அணுகுமுறை இந்த குழுவில் இருந்தது. 25 பேர் அடங்கிய விழா குழுவினர் அனைவருக்கும் அனைத்து தகவல்களும் சொல்லப்பட்டது. ஒவ்வொரு கட்டத்திலும் முடிவுகள் எடுக்கும் போது கருத்து சொல்ல வாய்ப்பு இருந்தது. எங்கள் அனைவருக்குள்ளும் ஒரு அற்புத நட்பு மலர்ந்துள்ளது. இது தொடர வேண்டும் என்பதே அனைவரின் எதிர்பார்ப்பு.

மற்றபடி கவியரங்கம் போன்றவை இதர நிகழ்வுகளாகவே கொள்ளப்பட்டன. சுய அறிமுகம் மற்றும் மூத்த பதிவர் பாராட்டு விழா இவை தான் மிக முக்கிய நிகழ்வுகள், அவற்றுக்கு தான் விழா ஏற்பாடு ஆனதே. கூடவே சசிகாலா அவர்களின் புத்தகம் வெளியீடு நடந்தது. அடுத்தடுத்த விழாக்களில் பல பதிவர்களின் புத்தகங்கள் ஒரே நாளில் வெளியிடலாம். இதே ஜூலை/ ஆகஸ்ட்/செப்டம்பர் காலத்தில் விழா நடந்தால், பின் புத்தக கண்காட்சியில் புத்தகங்கள் விற்பனைக்கு செல்ல எதுவாய் இருக்கும். இது பற்றி நிச்சயம் பேசி வருகிறோம்.

எனக்கு விழா மூலம் இருபதுக்கும் மேற்பட்ட நண்பர்கள் கிடைத்தனர். எனது போன் நம்பர் அதிகம் வெளியில் பகிர மாட்டேன். ஆனால் இப்போது இந்த இருபது நண்பர்களிடமும் எனது போன் எண் உள்ளது. ஒவ்வொரு நாளும் இதில் ஒரு சில நண்பர்கள் போன் செய்து பேசுகிறார்கள் ! நானும் சிலருக்கு போன் செய்கிறேன் !வாழ்க்கை இனிக்கிறது !

எனக்கு கிடைத்த மூன்று நல்ல நட்புகள் பற்றி சில வரிகள் :

திண்டுக்கல் தனபாலன்:

தனபாலன், நான், PKP

இவர் படிக்காமலே கமன்ட் போடுறார் என பலருக்கும் சந்தேகம் (எனக்கும் தான் ) ஆனால் அவர் நிச்சயம் படித்து விட்டு தான் கமன்ட் எழுதுறார் என நேரில் பார்த்ததும் உணர்ந்தேன். மிக எளிய மனிதர். "என்ன உதவி செய்யணும் ? என்ன உதவி செய்யணும் " என கேட்டு கேட்டு செய்தார். எட்டு மணி நேரம் அவர் ஊரில் கரண்ட் இல்லா விடினும் இருக்கும் நேரம் ப்ளாக் படித்து விட்டு கமன்ட் போடுறார். அப்படிப்பட்டவர் காயப்படும் படி இந்த வாரம் ஒரு சம்பவம் நடந்தது. நண்பர்கள் நல்ல உள்ளங்களை காயப்படுத்த வேண்டாம் என வேண்டியுள்ளோம். அவரிடமும் " சார் பதிவு அருமை மாதிரி பின்னூட்டங்கள் இடாதீர்கள். ஏதாவது சில வரிக்கு கருத்து சொல்லி எழுதுங்கள் சார் " என்று சொல்ல நிச்சயம் செய்கிறேன் என்று கூறியுள்ளார். இன்னும் நிறைய பழக வேண்டும் என எண்ண வைக்கும் மனிதர்.

ராஜி 

விழாவுக்கு தன் மகள் தூயா (இவரும் பதிவரே) மற்றும் மகனுடன் வந்த ராஜி, உள்ளே வந்தவுடன் மூத்த பதிவர்களை பார்த்து அவர்கள் காலில் விழுந்து கும்பிட துவங்கினார். அவ்வளவு கூட்டம் இடையே இப்படி ஆசி வாங்குவதை பார்க்கும் போதே மனதை நெகிழ்த்தியது. 

சரி இவர் ரொம்ப சீரியஸ், செண்டிமெண்ட் ஆள் என நினைத்தால் அதன் பின் தான் தெரிந்தது செம ஹாப்பி ஆன, நண்பர்களிடம் ஜாலியாய் வம்பு வளர்க்கும் ஒருவர் என்பது. இவர் பின்னூட்டங்களுக்குள் வந்தால் பதிவே களை கட்டிடுது. 

டாக்டர் மயிலன்

தஞ்சையில் M .S படிக்கிறார் . அறுவை சிகிச்சை நிபுணர். கான்சர் நோய்க்கு அறுவை சிகிச்சை பற்றி மேல் படிப்பு படிக்கும் எண்ணம் உள்ளது. தமிழில் அட்டகாசமாக எழுதும் சுவாரஸ்யமான எழுத்துக்கு இவர் சொந்தக்காரர். நல்ல நண்பராய் எனக்கு கிடைத்துள்ளார்

ஒவ்வொருவருக்கும் தங்கள் வேவ்லெங்க்த் (Wavelength) பொறுத்து இப்படி சில நண்பர்கள் கிடைத்திருப்பார்கள் என்று நினைக்கிறேன் !
***

நிறைவாக :

சென்னையில் முதன் முறையாய் இத்தனை பெரிய விழா கொண்டாடியது

நேரலை ஒளிபரப்பு பெரும் வெற்றி பெற்றது,

பல ஊடகங்கள் நம் மேல் வெளிச்சம் பாய்ச்சியது

ஏராளமான பெண்கள் வந்ததுடன் இறுதி வரை இருந்தது

ஒவ்வொரு பதிவரும் மைக் முன் சென்று சில நிமிடமாவது பேசியது ( இரண்டே வரி பேசிவிட்டு இறங்குவோரை மடக்கி கேள்வி கேட்க, கேபிள், சிபி, சங்கவி, ஜெய் போன்றோர் மேடையில் அமர்ந்திருந்தனர்) 

காலை, மதியம் இரு நேரமும் சரியான நேரத்துக்கு துவங்கி, சரியான நேரம் விழாவை முடித்தது....

பதிவரல்லாத சிலருக்கும் ப்ளாக் துவங்க எண்ணம் வந்தது

இப்படி நல்ல விஷயங்கள் இந்த விழா மூலம் நடக்கவே செய்தது !
**********
ப்ளாக் என்பது நமக்கெல்லாம் டைம் பாஸ் தான். ஆனால் அந்த டைம் பாசை கூட நிச்சயம் உபயோகமாக, நல்ல விதமாக நாம் செயல் படுத்துவோம் !

இந்த விழாவின் அடுத்த பயணம் எங்கே என்பது குறித்து மதுமதியோ, ஜெய்யோ பின்னர் எழுதுவார்கள் என நம்புகிறேன்.

மனதில் இருந்த அனைத்து எண்ணங்களும், காமிராவில் இருந்த அனைத்து படங்களும் இங்கு பகிர்ந்தாச்சு. தங்களின் தொடர் வாசிப்புக்கு நெஞ்சார்ந்த நன்றி !

நாளை முதல் (தினம் ஒரு பதிவாக) வழக்கம் போல் வீடு திரும்புவோம் !