நான் - விமர்சனம்

தஞ்சை ராணி பாரடைஸ் அருகே, மேம்பாலம் வழியே செல்லும் போதெல்லாம் மேம்பாலத்துக்கு கீழே உள்ள அந்த சிறுவர் சீர்திருத்த பள்ளி கண்ணில் படும். ஒரு முறையேனும் உள்ளே போய் பார்க்க ஆசைப்படும் மனசு !

அம்மாவையும்- கள்ள காதலனையும் கொன்று விட்டு அத்தகைய சீர்திருத்த பள்ளியில் இருக்கும் நெகடிவ் ஹீரோ கதை தான் "நான்". பொதுவாய் இத்தகைய படங்களில் தொடர்ந்து தப்பு செய்யும் ஹீரோ கடைசியில் இறப்பான் - அல்லது போலிஸ் வந்து கைது செய்யும். இங்கு இரண்டும் இன்றி அவன் தன் வாழ்க்கையை வளமை போல் தொடர்கிறான் என முடித்துள்ளனர் !

                        விஜய் ஆண்டனிக்கு நடிகராக முதல் படம். ஒரு மியூசிக் டைரக்டராக தன்னை நிலை நிறுத்தி கொண்டவருக்கு இது நிச்சயம் ஒரு ரிஸ்க் தான். மேலும் தயாரிப்பாளரும் இவரே ! ஆனால் நல்ல ஒரு இயக்குனர் மற்றும் வித்தியாச கதையால் தப்பித்து விடுகிறார். காமிரா கூச்சமும், பயமும் அந்த பாத்திரத்துக்கு இயல்பாய் பொருந்தி போய் விடுவது மிக பெரிய பிளஸ். நண்பன் சித்தார்த் வீட்டில் இவர் தங்கியிருக்க அவனையே ஒரு விபத்தில் தான் கொலை செய்ய நேரும் போது அழுகிற காட்சியில் நடிக்க தெரியும் என நிரூபிக்கிறார்.

இசை அமைப்பாளாராக நிச்சயம் ஸ்கோர் பண்ணி விடுகிறார் விஜய் ஆண்டனி. " உலகினில் மிக உயரம் - மனிதனின் சிறு இதயம்" " தப்பெல்லாம் தப்பே இல்லை" இவை அருமையான பாட்டுகள் என்றால், இன்னொரு பக்கம் ஹீரோயின் ஆடும் பார்ட்டி பாட்டும் அட்டகாசம் !

இயக்குனர் கம் ஒளிப்பதிவாளர் ஜீவா ஷங்கர்க்கு தான் படத்தின் முழு பாராட்டும் சென்று சேரவேண்டும். வித்தியாச கதை- புது நடிகர்- நடிகைகள் சின்ன பட்ஜெட் இவற்றிலேயே தன்னை நிரூபித்து விட்டார்.

ரூப மஞ்சரி, அனுயா போன்ற ஹீரோயின்கள் படம் ரொம்ப டார்க்காக இல்லாமல், சற்று கிளாமர் சேர்க்க உதவுகின்றனர். ஆனால் அங்கும் கூட, இந்த கதைக்கு வன்முறை மற்றும் செக்ஸ் காட்சி வைக்க எவ்வளவோ வாய்ப்பிருந்தும் தெளிவாய் அவற்றை ஒதுக்கி விட்டு போகிறார் இயக்குனர் !

படத்தில் காமெடி இல்லை. தேவையின்றி சிறு காட்சியும் இல்லை. ஒவ்வொரு சம்பவமும், காட்சியும் நூல் கோர்த்தாற்போல் செல்கிறது. முதல் பாதியிலேயே மூன்று பாட்டும் வந்து விடுகிறது. இரண்டாம் பகுதியில் பாடல்கள் மட்டுமல்ல, வசனமே குறைவு தான். வசனத்துக்கு அதிக வேலையின்றி காட்சியிலேயே படத்தை நகர்த்துவது இயக்குனரின் திறமை !

சில லாஜிக் மீறல்களும் குறைகளும் இல்லாமல் இல்லை.

ஹீரோ பகுதி நேர வேலை பார்ப்பதாக சொல்கிறார்கள். அப்புறம் சித்தார்த் இறந்த பின்னும் ஏன் அவன் வீட்டிலேயே ஹீரோ தங்கணும் என்று புரியலை.

சில காட்சிகள் என்ன ஆகுமென எளிதாய் ஊகித்து விட முடிகிறது. ஜெயிலில் இருந்து வரும் ஹீரோ சொந்தக்காரர் வீட்டுக்கு போக, அவர் மனைவி கணவனை உள்ளே கூட்டி போய் "இவனுக்கெல்லாம் நான் சோறு போட மாட்டேன்" என்பதும், டீயை குடிக்காமல், ஹீரோ சொல்லிக் கொள்ளாமல் போய் விடுவதும் எத்தனை படங்களில் பார்த்து விட்டோம் !

ஹீரோ மாட்டிக் கொள்ள கூடாது என்று நாம் நினைத்தாலும் கடைசியில் எந்த சிறு தண்டனையும் இன்றி அவன் தப்புவது சற்று ஏமாற்றமாக தான் உள்ளது.

ஒரு வித்தியாச படத்தை தந்த இயக்குனர் நிச்சயம் அடுத்த படம் பற்றி எதிர்பார்க்க வைத்து விட்டார்.

வாழ்த்துகள் விஜய் ஆண்ட்டனி மற்றும் ஜீவா ஷங்கர் !

டிஸ்கி: 10 நாள் புகைப்படமா போட்டதன் விளைவு, இந்தபதிவு படம் பார்த்து இவ்ளோ நாள் கழித்து வருது !